Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία 2 χρόνια έχει ξεκινήσει μια πρωτόγνωρη επίθεση απέναντι σε εργαζόμενους και νεολαία έχοντας ως απώτερο σκοπό την πλήρη αποδιάρθρωση της ελληνικής κοινωνίας. Το αποκορύφωμα όλης αυτής της λαίλαπας αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων αποτελεί ο τελευταίος νόμος-πλαίσιο της υπουργού παιδείας, ο οποίος συντάχθηκε, συζητήθηκε και ψηφίστηκε μέσα σε λίγες μέρες στα τέλη Αυγούστου τη στιγμή που η φοιτητική κοινότητα έλειπε από τα έδρανα.
Ο νέος αυτός νόμος έχει ως στόχο να δημιουργήσει ένα πανεπιστήμιο στα πρότυπα του νεοφιλελευθερισμού, ένα πανεπιστήμιο με ταξικούς φραγμούς, ένα πανεπιστήμιο προθάλαμο της εργασιακής επισφάλειας.Τα ΜΜΕ που τις τελευταίες μέρες προβάλουν την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση περιορίζουν την κριτική τους στο ποιος θα διοικεί, αποκρύπτοντας επιμελώς τους τρεις βασικούς άξονες αυτού του νόμου-έκτρωμα που υποθηκεύει το μέλλον των φοιτητών.
Κατακερματισμός των πτυχίων και των επαγγελματικών δικαιωμάτων
Με την εισαγωγή του συστήματος των πιστωτικών μονάδων αρχικά έρχεται το σπάσιμο του ενιαίου πτυχίου σε πτυχία πολλών ταχυτήτων, αφού δημιουργούνται 2 ή 3 κύκλοι σπουδών. Ο 1ος κύκλος αποτελείται από το «βασικό» πτυχίο, το οποίο αντιστοιχεί σε 180 π.μ. και ο 2ος κύκλος σε 120 π.μ. το επονομαζόμενο ως «μάστερ». Επιπλέον δίνει τη δυνατότητα της εισαγωγής στα ΑΕΙ μέσω των ΚΕΣ αν έχουν συμπληρωθεί 30π.μ στα τελευταία, καθώς επίσης και τη δυνατότητα επιλογής μαθημάτων από άλλα ιδρύματα ή και ιδιωτικά κολλέγια. Όλα τα παραπάνω οδηγούν σε ένα μοντέλο εκπαίδευσης σύμφωνα με την Μπολόνια και τις προσταγές του νεοφιλελευθερισμού, όπου το κυνήγι των πιστωτικών μονάδων και οι φρενήρεις ρυθμοί εκπαίδευσης με σκοπό την εξειδίκευση θα μετατρέψουν τα πτυχία σε φακέλους δεξιοτήτων. Έτσι το νεοφιλελεύθερο όραμα της ατομικής διαπραγμάτευσης εργαζόμενου-εργοδότη γίνεται πραγματικότητα, αφού πλέον δε θα υπάρχει καμία συλλογική κατοχύρωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Εισαγωγή επιχειρηματικών δραστηριοτήτων στο εσωτερικό των ιδρυμάτων στην εκπαίδευση
Με την ήδη γνωστή σε όλους δραστική μείωση της κρατικής χρηματοδότησης στα Πανεπιστήμια, το νέο αυτό νομοσχέδιο θεσμοθετεί την οικονομική αυτοτέλεια τους, αναγκάζοντας τα ίδια τα ιδρύματα να αναζητήσουν τους πόρους τους. Έτσι γεννάται πρόσφορο έδαφος για την εισαγωγή των επιχειρήσεων στην δημόσια εκπαίδευση μέσω των χορηγιών, επώνυμων εδρών που θα χρηματοδοτούνται από ιδιωτικό κεφάλαιο, ενώ τα οικονομικά των ιδρυμάτων θα διαχειρίζεται πλέον νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου με τη μορφή ανώνυμης εταιρείας. Ακόμα, το κόστος της σίτισης και της στέγασης μετακυλύεται στους φοιτητές, αφού θα αναγκάζονται να πληρώνουν τους ιδιώτες που θα διαχειρίζονται τις εστίες. Τέλος, ανοίγει ο δρόμος για την επιβολή διδάκτρων στον δεύτερο κύκλο σπουδών καθώς επίσης και σε όσους θα υπερβαίνουν τα προκαθορισμένα έτη φοίτησης. Με τη σύνδεση αυτή με τα κριτήρια της αγοράς, πλήττεται ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας του πανεπιστημίου και εισάγονται με τον πιο προκλητικό τρόπο ταξικοί φραγμοί στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Εξαλείφεται κάθε δημοκρατική διαδικασία στο εσωτερικό των ιδρυμάτων
Με το τωρινό καθεστώς τον λόγο στα όργανα διοίκησης του πανεπιστημίου έχουν από κοινού οι καθηγητές και οι φοιτητές δημιουργώντας πρωτότυπες δημοκρατικές δομές μέσα από τις οποίες όλοι συμμετείχαν στον καθορισμό του μέλλοντος της εκπαιδευτικής κοινότητας. Η κυβέρνηση όμως θεωρεί αποτυχημένο το αυτό το μοντέλο διοίκησης και αντ’ αυτού θεσμοθετεί το Συμβούλιο διοίκησης το οποίο θα απαρτίζεται και από manager διορισμένους από το υπουργείο. Επομένως οι αποφάσεις που θα λαμβάνονται όχι μόνο για την χρηματοδότηση αλλά και τα προγράμματα σπουδών θα γίνονται με γνώμονα κριτήρια ανταποδοτικότητας και ανταγωνιστικότητας. Στα παραπάνω έρχεται να προστεθεί η κατάργηση του ασύλου, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους να καταπνίξουν τις οποιεσδήποτε αντιδράσεις και κινήματα που θα προκύψουν από τις διάφορες καταπιεζόμενες κοινωνικές ομάδες, αφού το άσυλο και ο χώρος των Πανεπιστημίων αποτέλεσε ιστορικά πηγή κοινωνικών αντιστάσεων και αγώνων.
Ο νέος νόμος για την παιδεία τοποθετείται στο πυρήνα μιας νεοφιλελεύθερης και σκληρά ταξικής πολιτικής που θίγει ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Απέναντι σε αυτήν την πολιτική, απάντηση δεν είναι ούτε η σιωπή, ούτε η συμμετοχή σε ένα προσχηματικό διάλογο.Αύτος άλλωστε έληξε με την ψήφιση του νομοσχεδίου εν μέσω καλοκαιριού. Θα αγωνιστούμε μέχρι τέλους για την ανατροπή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και της πολιτικής του.
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ:
Την απόσυρση του νόμου
Την ανατροπή της κυβέρνησης και την απεμπλοκή της χώρας από το ΔΝΤ
Την διασφάλιση του δημόσιου, δωρεάν χαρακτήρα του πανεπιστημίου και των εργασιακών δικαιωμάτων
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:
Κατάληψη της σχολής μέχρι την Δευτέρα 12/9
Δημιουργία ανοιχτών συντονιστικών για το σχεδιασμό δράσεων και εκδηλώσεων εντός της κατάληψης
Νέα Γενική Συνέλευση την Δευτέρα 12/9 και ώρα 13:00
